Stjörnuskinið ekki nógu skært

Miðvikudagurinn 20. ágúst 2014

Í kvöld var stór dagur í knattspyrnusögu okkar Íslendinga þegar stórlið Inter Mílanó mætti á Laugardagsvöll til að etja kappi við lið Stjörnunar úr Garðabæ. Þar sem ég er nú mikill áhugamaður um knattspyrnu var ég nokkuð spenntur að fara á þenna leik en þar sem uppselt varð á leikinn á stuttum tíma varð ekkert af því. Í staðinn fór ég með Magnúsi Árna á sport-barinn hér í Mosfellsbænum, Hvíta riddarann. Þar var fullt út úr dyrum eins og oftast er þegar stórleikir í knattspyrnu fara fram því þarna er hægt að horfa á leiki á breiðtjöldum í öllum hornum og borða og/eða drekka eitthvað gott með.

Eins og við var að búast var leikurinn mjög erfiður fyrir Garðbæingana sem hreinlega mættu þarna ofjörlum sínum á knattspyrnusviðinu. Það er svo sem enginn skömm, því Inter Milan er eitt að stærstu liðum í Evrópu og ætti að hafa heimsklassa leikmenn í hverri stöðu. Þrátt fyrir 0-3 tap stóð Stjarnan sig vel í leiknum og er aldeilis búin að standa sig vel í Evrópuleikja-törnininni sem hefur staðið yfir undanfarnar vikur. Til hamingju með flottan árangur Stjörnumenn!

Það er ekki oft sem stórlið knattspyrnunnar koma til Íslands. Við þennan leik rifjast upp mjög eftirminnilegur leikur Skagamanna gegn hollenska liðinu Feyenord sem fram fór á Laugardagsvellinum 1993. Þá stóðu Skagamennirnir heldur betur í Hollensku snillingunum og voru bara betri í leiknum ef eitthvað var. Það fór líka svo að okkar menn sigruðu 1-0 með eftirminnilegu marki frá jaxlinum Óla Þórðar. Eftir þennan sigur greip um sig mikið æði og hátt í 1.000 Íslendingar mætti á seinni leikinn í Hollandi. Sjálfur fór ég í eftirminnilega sólahringsferð á leikinn þar sem flugvél var fyllt af íslenskum fótboltaáhugamönnum sem flugu til Hollands snemma að morgni, áttu gott bæjarrölt yfir daginn, fóru á leikinn um kvöldið og svo var flogið heim upp úr miðnætti. Því miður áttu okkar menn lítinn séns í seinni leiknum og töpuðu. En stemningin í ferðinni og vellinum var engu lík. Mér er til efs að nokkru sinni hafi verið sungið jafn mikið á íslenskum fótboltaleik en á svæðinu sem ég sat á var stór hópur fólks sem söng allan tíman ýmis íslensk lög; rétt eins og maður væri staddur á Brekkusöngnum í Eyjum á Þjóðhátíð. 

Mynd dagsins er tekin á veitingahúsinu Hvíta riddaranum hér í Mosfellbænum í kvöld þar sem við Magnús Árni fórum og horfðum á merkilegan knattspyrnuleik Stjörnunar úr Garðabæ við stórliðið Inter Milan sem fram fór á Laugardagsvellinum. Mílanóbúarnir voru því miður einhverjum númerum of stórir fyrir Garðbæingana en engu að síður var leikur bara hin ágætasta skemmtun.