Hellarnir í Þórsmörk!

Miðvikudagur 23. júlí 2014

Í dag er heimferðardagur úr Þórsmörk eftir 4 daga gönguferð gönguhópsins Hvatbera um Laugaveginn. Eftir gönguna síðustu daga og veislu gærkvöldsins voru göngumenn mishressir í morgunsárið.

Flestir skelltu sér þó í hressilega morgungöngu sem gekk út á hellaskoðun. Á leiðinni milli Langadals og Húsadals í Þórsmörk eru nefnilega nokkrir skemmtilegir hellar eins og flestir vita sem farið hafa um þetta svæðið. Þekktastir eru án efa hellirinn Skuggi sem allir geta gengið inn í og stendur hann rétt við göngustíginn á miðri leið. Annar áhugaverður er hellirinn Snorraríki sem er þó mun flóknari til inngöngu. Opið í Snorraríki er í um tæplega 5 metra hæð og þarf að klífa nánast sléttan klettavegg til að komast þangað. Þó er búið að sverfa í klettinn nokkur "tök" svo liprir klifrarar sem ekki eru lofthræddir geta kíkt í hellinn. Sagan segir að þarna hafi klifið fyrstur sauðaþjófur að nafni Snorri sem hafi farið þarna upp á fllótta undan bændum. Þarna er auðvelt að verjast og að lokum tókst Snorra að halda lífi með því bíða í hellinum og leika á bændurna. Það verður að segjast eins og er að það eru komin mörg ár (og kíló) síðan ég gat klifrað þarna upp síðast en fulltrúar beggja kynja úr hópnum fóru þó í heimsókn í hellinn í dag.

Skemmtilegasti hellirinn á svæðinu er þó án efa Sönghellir sem er í um 10 min göngufjarlægð frá Húsadal, undir klettinum Össu. Þar geta allir sæmilega á sig komnir klöngrast upp í skemmtilegan og stóran helli sem hefur mjög góðan hljómburð. Það er því til siðs að taka lagið inn í hellinum sem er mjög gaman og var það einmitt gert í dag og jafnvel sungið í röddum. Oftar en ekki hefur Ingimar tengdapabbi tekið nikkuna með sér í hellinn, á ferðum okkar gegnum árin. Í miðjum hellinum er svo yfirleitt lítill foss sem minnir á sturtu og oft eiga göngumenn það til að fara þar í nátturulega sturtu (í eða án klæða) og voru nokkrir sem nýttu sér það (allir samt í fötum í þetta skiptið).

Efti sönghellinn var svo skemmtilegur hringur kláraður með því að ganga á topp Valahnjúks og þegar komið var til baka í Skagfjörðsskála í Langadal var kominn tími til að halda heim eftir frábæra Laugavegsgöngu hjá vina-gönguhópi okkar - Hvatberum!

 

Mynd dagsins er úr hellaferð Hvatbera í Þórsmörk í dag. Þarna er Anna Bára vinkona okkar að vippa sér upp í hellinn Snorraríki sem er um miðja vegu á göngustígnum milli Langadals og Húsadals í Þórsmörk. Það er ekki á allra færi að klífa í hellinn sem er í tæplega 5 metra hæð en bæði kynin sendu nú fulltrúa sína þarna upp í dag 

Aukamyndir dagsins eru svo af Magnúsi Árna að vakna síðasta morgun Hvatberaferðarinnar 2014 en þarna er hann nokkuð glaður enda hlaðinn verðlaunum eftir lokakvöldvöku Hvatbera í gær, þar sem hann var meðal annars í sigurliðinu í spurningakeppninni og fleira. Hin myndin er svo tekin í Sönghelli þar sem Ásta vinkona okkar var ein af þeim sem prófaði náttúrulega sturtu sem þar er að finna, en þetta er eftir að Hvatberakórinn hafði haldið stutta tónleika í Sönghelli.

 

Loksins kom sólin!

Þriðjudagur 22. júlí 2014

Í dag er fjórði og síðasti dagurinn í Laugavegsferð gönguhópsins Hvatbera 2014. Við Inga og Magnús Árni erum að ganga, ásamt tæplega 40 öðrum í vina-gönguhóp okkar, og nú er komið að síðasta göngudeginum. Það er leiðin úr Emstrum yfir í Þórsmörk (Langadal) þar sem við endum ferðina.

Eftir að hafa fengið misgott veður hina dagana er nú loksins komin sól á okkur. Alltaf gaman að enda svona ferðir í sól. Dagurinn var því bara tekin rólega og sólin sleikt. Þegar í Þórsmörk var komið fór öll hersingin í sturtu (reyndar ekki saman) og boðið var upp á veislukvöldverð þar sem í boði var grillað lambaprime, ásamt ný-uppteknum kartöflum úr Þykkvabænum og öllu öðru tilheyrandi. Ekki skal gleymt að minnast á grilluðu súkkulaðikökuna sem var í desert en eftir að Hvatberabera höfðu gert þessu góð skil hófst alvöru-kvöldvaka að hætti Hvatbera með söng, leikjum og ræðum sem lauk þó formlega á slaginu miðnætti, þó ekki hafi allir farið að sofa strax. 

 

Mynd dagsins er tekin i einn af kaffipásunum í sólinni í dag. Þarna erum við Inga ásamt Ingimar tengdapabba og Magnúsi Árna að sleikja sólina á leiðinni milli Emstra og Þórsmerkur.

Aukamyndir dagsins eru aðeins til að fanga andrúmsloft ferðarinnar betur og að þessu sinni tengjast þær tveimur ám á leiðinni. Sú fyrir sýnir okkur að klögrast yfir gilið sem liggur yfir Fremri-Emstru-ánna en þarna er djúpt og þröngt gil með lítill göngubrú yfir, sem gaman er að fara. Hin myndin sýnir okkur í lok dagsins en þá þarf að vaða ánna Þröngá áður en gengið er inn í Langadal þar sem við gistum.

 

Mögnuð Markarfljótsgljúfur!

Mánudagurinn 21. júlí 2014

Í dag er þriðji dagurinn í Laugavegsgöngu Hvatbera. Gengin verður leiðin milli Álftavatns og yfir í Emstrur (Botna). Eftir þokuverður meirihluta dagsins í gær var veðrið töluvert betra í dag og gekk þetta allt saman mjög vel.

Inga tók sig reyndar til og hvíldi gönguskóna í dag. Í stað þess reimaði hún á sig hlaupaskóna og skokkaði gönguleið dagsins á tæpum tveimur tímum. Þó aðallega hafi þetta verið gert henni til gamans var þetta ákaflega praktískt fyrir hópinn því þá hafði Inga góðan tíma til undirbúa kvöldverðin sem var kjötsúpa samkvæmt leynilegri uppskrift Kvenfélags Héðinsfjarðar og tekur marga klukkutíma að skera grænmeti, kjöt og annað gúmmulaði sem fer í þessa kraftmiklu kjösúpu fyrir 40 manns.

Eftir flottan göngudag fór flestir Hvatberarnir í góða aukaferð meðfram barmi Markarfljótsgljúfurs sem er hvað dýpst rétt við skálan í Emstrum (Botnar) þar sem við gistum. Markarfljótsglúfrin eru alveg mögnuð og segja margir að skoðun á þeim sé það flottasta við Laugaveginn (af mörgu fallegu). Gljúfrin eru með dýpstu gljúfrum á Íslandi, um 180 metrar þar sem þau eru dýpst. 

Um kvöldið var svo Hvatberum boðið upp á ljómandi ljúffenga kjötsúpu og ostatertur með miklum rjóma, áður en kvöldvaka tók við. Flestir voru þó sofnaðir um miðnætti eftir langan en skemmtilega dag.

 

Mynd dagsins er tekin við Álftavatn áður en lagt var í göngu dagsins en þarna er að finna hópmynd af göngugörpum i Hvatberaferðinni 2014.

Aukamyndir dagsins koma úr Markarfljótsglúfrum sem eru hreint alveg mögnuð upplifnum og síðan kemur ein mynd af yngstu göngugörpum ferðarinnar, þeim Magnúsi Árna (11 ára) og Degi Inga (7 ára) sem fóru bara létt með að klára þessa ferð.

 

Klámbrekkur!

Sunnudagurinn 20. júlí 2014

Í dag erum við Inga og Magnús Árni á öðrum degi í Hvatberaferðinni 2014 sem er þetta árið ganga um Laugaveginn fræga. Fyrri hluta dagsins gengum við í þykkri þoku þannig að því miður sáu göngugarparnir tæplega 40, nær ekkert af glæsilegu umhverfi Hrafntinnuskers þar sem fyrri hluti dagsins fór fram.

Leið dagsins liggur að Álftavatni þar sem skálinn fyrir nóttina bíður okkar. Þegar við nálguðumst tók þokunni að létta og við fengum flottan seinni part og fallegt kvöld við vatnið.

Nokkur okkar fóru í aukaferð og gengum við á svokallaðan Brattháls sem er sunnan-megin við Álftavatnið sjálft. Fyrir utan frábært útsýni og flott landslag á hálsinum sjálfum er þar að finna eitt af skemmtilegri örnefnum okkar Íslendinga: Klámbrekkur. Ég verð að hryggja fólk með því að þessar brekkur eru ekki staður þar sem göngumenn fara saman að skoða (eða iðka) klám né heldur að smalamenn til forna af þarna svalað girndum sínum. Opinbera skýringin er sú að hér áður fyrr þýddi orðið "klám" eitthvað mjög gróft, hrjóstrugt eða hrikalegt yfirferðar og umræddar brekkur eru nánast ófærar með öllu. Svæðið er hins vegar mjög glæsilegt. Þarna hafa vindurinn og tíminn sorfið ýmsar kynjaverur, andlit og hella í bergið, þannig að margir vilja meina að þarna sé maður kominn í undraveröld sem minnir á landslag í Hringadróttinssögu. Útsýnið þarna uppi er líka glæsilegt til allra átta og má þarna á einum punkti sjá stóran hluta Laugavegarins.

Mynd dagsins er tekin af okkur Ingu efst í Klámbrekkum eða Bratthálsi, við Álftavatn þar sem við gistum annað kvöld Hvatberaferðarinnar 2014. Eftir mikla þoku fyrri hluta dags fengum við frábært verður við vatnið. 

Aukamyndir dagsins eru þrjár. Sú fyrsta er af Ingu á toppi Brattháls og í baksýn er Álftavatn (skálinn sést efst við vatnið til hægri) og þar fyrir aftan eru Kaldaklofsfjöllin þar sem göngumenn koma niður frá Hrafntinnuskeri. Í veislu kvöldsins voru í aðalrétt nauta-ribeye borgarar með ýmsu tilheyrarndi og á annari myndinni má sjá okkur Ingu að hesthúsa þá. Síðasta myndin sýnir svo jóga-æfingar nokkura Hvatbera en í miklum fjallgöngum er nauðsynlegt að liðka sig og rækta innri huga 

 

Hvatberaferðin 2014

Laugardagurinn 19. júlí 2014

Í dag er stór dagur því í dag er fyrsti dagurinn í Hvatberaferðinni 2014. Hvetberar eru vina-gönguhópur sem við fjölskyldan erum í og hefur hópurinn farið saman í 4-6 daga ferð á hverju sumri í 11 ár. Þetta sumarið er nokkuð óvenjulegt fyrir mig því Hvatberar fara nú "Laugaveginn" undir fararstjórn minni, þannig að ég er að ganga Laugaveginn í annað sinn á rúmri viku.

Í ferðinni að þessu sinni eru tæplega 40 manns. Aldursdreifingin er skemmtilega mikil því tveir strákar eru yngstu garparnir í ferðinni: Magnús Árni okkar (11 ára) og Dagur Ingi (7 ára) en Ingimar tengdapabbi er elstur (að verða 79 ára). Þar sem tengdapabbi er harmonikkuleikari Hvatberahljómsveitarinnar er hann alveg ómissandi í allar ferðir.

Ætlunin er að ganga Laugaveginn á fjórum dögum og taka nokkrar aukaferðir í leiðinni. Veðrið var hins vegar ekkert sérstakt þennan fyrsta dag þar sem þetta gula á himninum lét ekkert sjá sig. Það var hins vegar bara rigning öðru hverju. Dagurinn varð hins vegar mjög skemmtilegur og allir voru í hörkustuði á kvöldvökunni og sofnuð sælir og þreyttir í um 1.100 m hæð í skálanum í Hrafntinnuskeri eftir göngu dagsins.

Mynd dagsins er tekin í skálanum í Hrafntinnuskeri þar sem við gistum fyrstu nóttina. Á hverju kvöldi er mikið lagt upp úr sameignlegum kvöldveislum með mat, drykk, söng (3-4 manna hljómsveit) og leikjum. Í kvöld þurfti maturinn að vera í einfaldari kantinum vegna þess hve skálinn er lítill og afskekktur. Við fengum við því plokkfisk og þrumara í aðalrétt og ljúffenga tertu í eftirrétt. Þarna erum við að sporðrenna plokkfisknum og eins og sjá má var þröngt á þingi, en það er nú oft bara skemmtilegra!

Þar sem það er til mikið af skemmtilegum myndum úr ferðinni ætla ég að hafa 2-3 aukamyndir á hverjum degi. Í dag eru það annars vegar mynd af okkur Magnúsi Árna í sundi í Landmannalaugum og hins vegar flott mynd sem tekin er af toppi fjallsins Brennisteinsöldu í Landmannnalaugum og sýnir upptök Laugahrauns (sem rann úr Brennisteinsöldu árið 1477) og fjallið Bláhnjúk.